Ciekawostki

LGBT w Rosji

Po upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku Rosja zliberalizowała niektóre przepisy skierowane do LGBT. W szczególności, w 1993 roku zdekryminalizowano stosunki homoseksualne. Od 1997 roku osoby transpłciowe mogą również zmieniać swoją płeć prawną w dokumentach tożsamości. Pomimo tych kroków ku wolności wielu Rosjanom i Rosjankom w ostatnich latach rosyjskie władze rutynowo odmawiały pozwolenia na parady równości, zastraszały i aresztowały działaczy LGBT oraz akceptowały oświadczenia przeciwników społeczności mniejszości seksualnych. ILGA-Europe (Europejska sekcja Międzynarodowego Stowarzyszenia Lesbijek, Gejów, Biseksualistów, Transów i Interseksualistów) ocenia Rosję jako najmniej opiekuńczy kraj w Europie dla obywateli LGBT. Jak to wygląda w rzeczywistości?

LGBT w Rosji: kilka faktów z historii

Na historię lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych (LGBT) w Rosji i jej historycznych poprzedników (Związku Radzieckiego i Imperium Rosyjskiego) w dużej mierze wpłynęły polityczne skłonności jego władców.

W przeciwieństwie do starej Europy, starożytna Rosja miała otwarte podejście do homoseksualizmu. Jest on udokumentowany w Rosji od stuleci. Pierwsze źródła datowane są na początek połowy XVII wieku. Grigorij Kotoshikhin pisał wówczas o procesie europeizacji i modernizacji Rosji – mianowicie, że homoseksualiści zostali skazani na śmierć, a także homoseksualne kobiety czekało spalenie.

Rządowe próby zapobiegania praktykom homoseksualnym rozpoczęły się w XVIII wieku, gdy car Piotr Wielki zakazał stosunków homoseksualnych w siłach zbrojnych w ramach jego próby modernizacji kraju.

W 1832 roku wprowadzono dalsze prawa kryminalizujące niektóre akty seksualne między dwoma mężczyznami, ale w tym wieku w Rosji rozwinęła się subkultura LGBT, w której wielu znaczących Rosjan było otwarcie homoseksualnych lub biseksualnych.

W 1922 i 1926 roku „wydano dwa kodeksy karne”, zakaz seksu homoseksualnego został pominięty”. Nowy rząd skutecznie zalegalizował działalność homoseksualną i transpłciową w Rosji, chociaż pozostało nielegalne na innych byłych terytoriach Imperium Rosyjskiego. Jednak homoseksualiści byli nadal prześladowani i zwalniani z pracy za bycie „homoseksualistami”.

W 1933 roku rząd radziecki pod przywództwem Józefa Stalina dokonał ponownie kryminalizacji działalności homoseksualnej – groził karami do pięciu lat ciężkiej pracy. Artykuł z 1934 roku w nowym kodeksie karnym zakazał „homoseksualizmu”.

Po śmierci Stalina w Związku Radzieckim nastąpiła liberalizacja postaw wobec kwestii seksualnych, ale akty homoseksualne pozostały nielegalne. Niemniej kultura homoseksualna stała się coraz bardziej widoczna.

Po rozpadzie Związku Radzieckiego i założeniu Federacji Rosyjskiej w 1991 roku Rada Europy naciskała na nową administrację, aby zalegalizowała homoseksualizm, co skłoniło prezydenta Borysa Jelcyna do jego dekryminalizacji w 1993 roku.

LGBT w Rosji: Russian LGBT Network informuje, że co dziesiąta osoba należąca do tej społeczności doświadcza nadużyć fizycznych

Badanie przeprowadzone przez Russian LGBT Network pod koniec 2018 roku pokazują realny zakres praw osób LGBT w Rosji:

  • ponad 80% respondentów stwierdza, że mogą ujawnić informacje o swojej orientacji seksualnej i tożsamości płciowej wyłącznie swoim znajomym,

  • co dziesiąty badany doświadczył przemocy fizycznej,

  • ponad 50% ankietowanych zgłosiło co najmniej jedno naruszenie ich praw w 2018 roku.

Informacje o badaniu: przeprowadzone pod koniec 2018 roku, ilość badanych – 7 476 osób ze wszystkich części Rosji. Na podstawie tych informacji powstał raport „Monitorowanie dyskryminacji motywowanej orientacją seksualną i tożsamością płciową w 2018 roku”. Informacje dotyczą przemocy fizycznej, tortur, dyskryminacji w miejscu pracy, naruszenia praw rodzicielskich i tak zwanego „prawa propagandowego”.

LGBT w Rosji: raport „Monitorowanie dyskryminacji motywowanej orientacją seksualną i tożsamością płciową w 2018 roku”

Z raportu jasno wynika, że co dziesiąty członek społeczności LGBT doświadczył przemocy fizycznej. Wyniki pokazują, że sprawcami są często osoby dobrze znane, co wpływa na liczbę zgłoszeń na policję.

Badanie potwierdza również bardzo niski poziom zaufania do instytucji państwowych:

  • 74% uczestników wolałoby raczej unikać zaangażowania policji z powodu braku zaufania do organów ścigania,

  • 66% badanych częściowo lub całkowicie jest nieufności wobec rosyjskich sądów.

LGBT w Rosji: ignorancja mniejszości seksualnych

Ofiary ataków fizycznych zauważają, że ich raporty są często ignorowane przez funkcjonariuszy policji.

  • Tylko w 2018 roku na 55 zarejestrowanych przypadków przemocy fizycznej jedynie w 14 przypadkach ofiary zgłoszono policji.

  • Badanie ilościowe wykazuje podobny trend – 203 uczestników, którzy doznali przemocy fizycznej zgłosiło, że broniąc swoich praw, doświadczyli nadużycia przez policję.

  • Tylko 31 osób stwierdziło, że ich interakcja z policją była pozytywna.

Warto jeszcze dodać, że w 2018 roku Russian LGBT Network udokumentowała 456 takich przypadków przestępstw z nienawiści, dyskryminacji i naruszeń praw osób ze społeczności LGBT.

* Wszystkie przytoczone dane pochodzą z publikacji i raportów udostępnionych na stronie internetowej Russia LGBT Network

Oceń wpis!
[Ocen: 0 Średnia: 0]